Just hold on, we're going home

Bon dia,

Nadat we de afgelopen weken afscheid hebben genomen van een heleboel vrienden die we hier hebben leren kennen, is het vandaag aan ons de beurt om naar huis te gaan. We zijn inmiddels de oudste bewoners van Perle, maar het voelt echt als de dag van gisteren dat we hier aankwamen. Ik weet nog goed hoe erg ik mijn ogen uit keek toen we over de drukke wegen en langs de prachtige kusten van Aruba reden. Wat heb ik me vaak geërgerd aan het feit dat de Arubanen echt als gekken rijden en wat heb ik vaak gezeurd omdat ze hun knipperlicht nooit uit doen en hun grootlicht in het donker vaak aan hebben. Nu ben ik hier allemaal aan gewend geraakt en ik zie er bijna tegenop om straks weer in Nederland te gaan rijden met alle bijbehorende verkeersregels. Als ik aan Aruba terug denk, dan denk ik zeker ook aan de rij-ervaring die ik vooral op dit eiland heb opgedaan. Thuis gebruikte ik de auto bijna nooit, heel af en toe in het weekend, maar op Aruba zit ik elke dag achter het stuur. Fietsen zijn hier bijna niet, want fietsen is simpelweg te gevaarlijk hier. Tegelijkertijd is Aruba misschien een klein eiland, maar zonder auto kom je nergens.

Wat is het eigenlijk ook gek hoe snel je went aan het feit dat het elke dag mooi weer is, terwijl dit in Nederland lang niet zo vanzelfsprekend is. Het afgelopen jaar heb ik niet een keer de site kanikeenkortebroekaan.nl hoeven bezoeken, want de Arubaanse versie is gelukkig altijd positief!

De laatste weken heb ik me ook geen moment hoeven vervelen door alle leuke dingen die we nog met elkaar hebben gedaan. Zo zijn we met een hele groep met eigenlijk alleen maar Groningers uit eten geweest bij Barefoot, een best wel luxe restaurant bij Nicky Beach waar je heel lekker kan eten. Ook zijn we nog met de groep naar Palm Island geweest. Hier kon je de hele dag onbeperkt drinken en eten en op de bananenboot, met een kabelbaan en nog wat activiteiten. Ook heel leuk om te doen.
Dit was voor een aantal van ons al het laatste weekend en de week daarop stond dus veel in het teken van afscheid nemen keer op keer.

Nadat Roy, Demian, Tom, Annemarie en Rosalie waren vertrokken zijn Maartje, Regina en ik vooral met Ben en Tim opgetrokken de laatste week. Het leek net of we met elkaar op vakantie waren haha. Elke dag samen eten, naar het strand, winkelen etc. Daarnaast hebben we nog een aantal nieuwe mensen leren kennen die ook erg gezellig zijn maar helaas geen tijd meer gehad om iedereen nog heel goed te leren kennen.

Daarnaast hebben Maartje, Regina en ik het de laatste week ook nog druk gehad met het afronden van het vak ‘Sociologie’. Dit vak werd tegelijk gegeven met een ander vak die we volgden en daarom hadden we tijdens de periode geen tijd om dit vak ook te volgen. Daarom hebben we in de afgelopen drie weken nog ongeveer vijf privé lessen gehad en 9 juli kregen we over de stof een mondeling tentamen. Wat we moesten leren was best wel veel en we moesten onszelf daarom dagenlang opsluiten in een gebouw van de Universiteit om goed te kunnen leren.
Gelukkig hebben we het alle drie gehaald en kunnen we straks met een mooie cijferlijst terugkeren naar de Hanze!

De afgelopen twee dagen hebben we nog zoveel mogelijk stranden proberen te zien. Vrijdag zijn we ’s ochtends naar Boca Catalina geweest, ’s middags voor de laatste keer naar Moomba en tussen 5 en 6 hebben we nog een happy hour meegepakt bij Nicky Beach waar cocktails voor de helft van de prijs waren. Gister waren we van plan om nog naar Baby beach (aan de andere kant van het eiland) te gaan maar vantevoren moesten we onze auto inleveren en dat kostte toch wat meer tijd dan verwacht. De auto was van buiten keurig door ons schoongemaakt maar de stofzuiger bij Perle zat gister in een hok waar we niet bij konden, dus in de auto lag nog wat zand op de grond toen we hem inleverden. Hier wilde ons autoverhuurbedrijf ons 30 dollar voor in rekening brengen en ze begonnen ook nog te klagen over een missend wieldop en het feit dat we hem schijnbaar drie uur te laat ingeleverd hadden. We waren niet van plan 30 dollar te betalen voor drie minuten stofzuigen, dus besloten we dit zelf te doen bij een Carwash bedrijf. Dit mocht, maar dan moesten we wel binnen een half uur terug zijn. Gelukkig vonden we een carwash en onze auto werd binnen 3 minuten helemaal schoon gezuigd zonder dat we hoefden te betalen, super dus! Toen we terugkwamen hebben we gelukkig alsnog onze hele borg teruggekregen doordat we voet bij stuk hielden.

Voor babybeach was het helaas al wat te laat, daarom besloten we naar Malmok beach te gaan, waar een wedstrijd voor kitesurfers werd gehouden. Ik heb mijn ogen daar uit gekeken, wat een trucs kunnen die kitesurfers op zo’n bord! Heel leuk om te zien en er hing echt een leuke sfeer. Gisteravond zijn we als afsluiting nog uit eten geweest bij onze favoriete pizzeria ‘Casa Tua’ met Daan, Naomi, Ben, Tim, Maartje, Regina en ik. Een mooie afsluiting van een super avontuur op Aruba. Ik heb nu al heimwee als ik terugdenk aan alles wat ik hier heb meegemaakt. Het voelt daarom ook heel dubbel om naar huis te gaan. Ik heb natuurlijk heel erg zin om iedereen thuis weer te zien, maar ik laat achter wat een half jaar lang mijn thuis is geweest. Ook al zou ik ooit weer naar Aruba gaan, het zal nooit meer hetzelfde zijn zonder al mijn lieve Perlemaatjes <3

Hiermee eindig ik mijn allerlaatste blog vanaf Aruba. Iedereen van thuis, hartstikke bedankt voor alle lieve berichtjes en de belangstelling die jullie altijd toonden. Ik zie jullie snel in Nederland!

Liefs,
Roeline